Ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ επιπέδων βιταμίνης D και θνησιμότητας.
Τον Δεκέμβρη 2013 οι Zheng et al. [17] ανέφεραν σε μια μετα-ανάλυση 42 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών που αξιολογήθηκαν, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τα συμπληρώματα βιταμίνης D στη συνολική θνησιμότητα έδειξαν ότι σε 29 μελέτες, βραχυπρόθεσμα (λιγότερο από τρία χρόνια) η θεραπεία με βιταμίνη D δεν μειώνει κάθε αιτία θνησιμότητας. Ωστόσο, η υπο-ανάλυση με 13 τυχαιοποιημένες και ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες που διεξήχθησαν για τρία χρόνια ή και περισσότερο, αποκάλυψε ότι τα συμπληρώματα βιταμίνης D μειώνουν κάθε αιτία θνησιμότητας από σημαντική σε 6% (RR 0,94? 95% CI = 0,90 – 0,98? p = 0,001).
Η αξιολόγηση αυτών των μελετών έδειξαν ότι η μακροχρόνια κατανάλωση βιταμίνης D (π.χ. 800 IU ανά ημέρα) είναι αποτελεσματική στη μείωση της συνολικής θνησιμότητας, αλλά όχι αν η βιταμίνη D λαμβάνετε για λιγότερο από τρία χρόνια [17]. Εκτός από την επίδραση της διάρκειας της βιταμίνης D στη μείωση του κινδύνου θνησιμότητας Chowdhury et al. [18] ανέφεραν ότι η δόση της βιταμίνης D, η αλλαγή στον ορό της 25 (OH) D και η μορφή της βιταμίνης D μπορεί επίσης να έχει σημαντική επίδραση στον κίνδυνο της αιτίας θανάτου.
Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση των 73 ομάδων παρατήρησης και 22 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές με 849,412 και 30,716 αντίστοιχα συμμετέχοντες αποκάλυψε στις μελέτες cohort, συγκρίνοντας τις χαμηλότερες με τα κορυφαία τρίτα του αρχικού επιπέδου 25 (OH) D στον ορό (25 (ΟΗ) D ≥ 30 ν <10 ng / mL) Μία συγκεντρωτική σχετικών κινδύνων 1,14 για το θάνατο από καρκίνο, 1,30 για το θάνατο άλλων μη-αγγειακά, μη-καρκίνου, 1,35 για το θάνατο από καρδιαγγειακή νόσο και 1.35 για όλες τις αιτίες θνησιμότητας.
Πρόσθετες αναλύσεις από διάφορες τιμές αποκοπής των επιπέδων 25 (OH) D στον ορό έδειξαν μια σημαντική αντίστροφη συσχέτισης με όλες τις αιτίες θνησιμότητας (p <0,05). Κάθε μείωση του 25 (ΟΗ) D από 10 ng / mL συσχετίστηκε με 16% αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από κάθε αιτία. Στις τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές όπου (εύρος δόσης: 208-4500 IU / ημέρα) βιταμίνη D2 (εύρος δόσης: 10-6000 IU / ημέρα) ή βιταμίνη D3 δόθηκε μόνη έναντι του εικονικού φαρμάκου ή καμίας θεραπείας, η βιταμίνη D3 μείωσε σημαντικά την θνησιμότητα από 11%, ενώ η ελλειψη βιταμίνης D2 αύξησε την θνησιμότητα κατά 4%. Οι αυξημένοι κίνδυνοι της θνησιμότητας στη βιταμίνη D2 παρατηρήθηκαν σε μελέτες με χαμηλότερες παρεμβατικές δόσεις (≤600 IU / ημέρα) και μικρότερο μέσο όρο περιόδους παρέμβασης (<1,5 χρόνια) [1].
- Chowdhury, R.; Kunutsor, S.; Vitezova, A.; Oliver-Williams, C.; Chowdhury, S.; Kiefte-de-Jong, J.C.; Khan, H.; Baena, C.P.; Prabhakaran, D.; Hoshen, M.B.; et al. Vitamin D and risk of cause specific death: Systematic review and meta-analysis of observational cohort and randomised intervention studies. BMJ 2014, 348, doi:10.1136/bmj.g1903.
Αντώνης Κυρίτσης
Τελειόφοιτος Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Μέλος της Ομάδας Logodiatrofis.gr
antwnakis1986@yahoo.gr
