Τα άγρια περιβάλλοντα ενισχύουν την καλή ζωή μειώνοντας το στρες.
Όταν θέλουμε να περπατήσουμε συνήθως πάμε σε πεδιάδες ή σε δάση. Ωστόσο τι θα συνέβαινε εάν περπατούσαμε μόνο σε κήπους η κάποιο mall? Έγραψε ο Henry David Thoreau το 1862.
Ο Thoreau επαινούσε τα οφέλη του να περπατάμε σε άγρια περιβάλλοντα.
Όσο οι δεκαετίες περνούσαν οι ψυχολόγοι απέδειξαν πως οι ισχυρισμοί του ήταν σωστοί. Η έκθεση στην φύση έχει αποδειχτεί επανειλημμένα πως μειώνει το στρες και ενισχύει την καλή ζωή.
Ωστόσο οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι για τον λόγο.
Ένα γκρουπ ερευνητών από το πανεπιστήμιο του Stanford υποστήριξε πως η καλή επίδραση της φύσης έχει να κάνει με την έλλειψη μηρυκασμού ( αναμάσημα σκέψεων), το οποίο πολλές φορές συνδέεται με υψηλό ρίσκο κατάθλιψης και άλλες ψυχικές παθήσεις.
Ο μηρυκασμός είναι αυτό που συμβαίνει όταν είσαι πολύ στενοχωρημένος και δεν μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι για αυτήν την κατάσταση και τι μπορεί να την προκαλεί.
Τον μηρυκασμό μπορούμε να τον δούμε μέσω της αυξημένης δραστηριότητας στο μέρος του εγκεφάλου, που ονομάζεται προμετωπιαίος φλοιός, μια στενή ζώνη στο κατώτερο τμήμα του εγκεφάλου η οποία ρυθμίζει τα αρνητικά συναισθήματα.
Εάν ο μηρυκασμός συνεχίσει για πολύ χρόνο αμείωτος, μπορεί να καταλήξει σε κατάθλιψη.
Σε μια πρόσφατη έρευνα στο Stanford οι επιστήμονες εξέτασαν εάν μια βόλτα στην φύση μπορούσε να μειώσει τον μηρυκασμό σε 38 ψυχικά υγιείς ανθρώπους.
Διάλεξαν κατοίκους της πόλης καθώς πρόβλεψαν πως θα είχαν κάπως ψηλά επίπεδα μηρυκασμού, ως αποτέλεσμα του χρόνιο στρες το οποίο συνδέεται με την εμπειρία στο αστικό περιβάλλον”.
Αφού πραγματοποιήθηκαν κάποια προκαταρκτικά τεστ, οι μισοί των συμμετεχόντων, περπάτησαν για 90 λεπτά σε μια πεδιάδα.
Το άλλο μισό περπάτησε κατά μήκος του El Camino Real , έναν δρόμο τεσσάρων λωρίδων , οδός που συνδέετε στο Πάλο Άλτο. Αυτοί που περπάτησαν στην φύση έδειξαν μειωμένο μηρυκασμό, καθώς και μειωμένη δραστηριότητα στον προμετωπιαίο φλοιό. Αντιθέτως εκείνοι που περπάτησαν στην πόλη, δεν έδειξαν κανένα τέτοια αποτέλεσμα.
Γενικότερα , οι μειώσεις του μηρυκασμού είναι συνδεδεμένες με τους λεγόμενους ‘θετικούς περισπασμούς’, όπως το να έχεις ένα χόμπι, η να απολαμβάνεις την συζήτηση με έναν φίλο.
Το λογικό είναι πως ένας περίπατος στην φύση δεν θα μπορούσε να παρέχει πολλούς περισπασμούς, σε κάποιον με πολλές αρνητικές σκέψεις. Εκπλήκτως το αντίθετο αποτέλεσμα είδαμε πως είναι αλήθεια.
Τα φυσικά περιβάλλοντα είναι πιο αναρρωτικά, έγραψαν οι συγγραφείς, και έτσι προσφέρουν ψυχολογικά οφέλη. Αυτή η επίδραση θα μπορούσε να δουλέψει με πολλούς τύπους φυσικού περιβάλλοντους, ειδικά αυτά που γεννούν την αίσθηση της “γοητείας”, ή την “αίσθηση του ανήκειν” και την αίσθηση του να είσαι μακριά, σημειώνουν οι ερευνητές.
Εν μέρει, για μελέτες σαν αυτή οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές αυξανόμενα υιοθετούν το πράσινο σκηνικό στα σχεδιαγράμματα και τα σχέδια τους. Ωστόσο αυτό γίνεται δυσκολότερο να επιτευχθεί. Περισσότεροι από τον μισό πληθυσμό του πλανήτη, ζουν επί του παρόντος σε πόλεις, και εκτιμάται πως μέχρι το 2050 θα αυξηθεί στο 70%.
Φίλιππος Σολάκης
Τελειοφ. Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Μέλος της Ομάδας Logodiatrofis.gr
fsolakis@hotmail.com
