Έρευνα συνδέει την παχυσαρκία με την εμφάνιση καρκίνου παχέος εντέρου.
Οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι υπάρχει μια βιολογική σύνδεση μεταξύ παχυσαρκίας-καρκίνου του παχέος εντέρου και βρήκαν ένα φάρμακο, το οποίο πιθανόν να προλαμβάνει την εξέλιξη του καρκίνου. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Cancer Research.
Ενεργοποιώντας ξανά έναν υποδοχέα ορμόνης ίσως αποτραπεί η εξάπλωση του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Οι παχύσαρκοι άνθρωποι έχουν 50% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του παχέος εντέρου σε σχέση με τους ανθρώπους φυσιολογικού βάρους.
Στο Πανεπιστήμιο Thomas Jefferson στην Φιλαδέλφεια, μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Dr. Scott Waldman διεξήγαγαν μια σειρά πειραμάτων σε ποντίκια για να ανακαλύψουν ποια είναι η σύνδεση μεταξύ παχυσαρκίας και καρκίνου του παχέος εντέρου.
Βρήκαν ότι η παχυσαρκία, είτε ως αποτέλεσμα υπέρμετρης κατανάλωσης λίπους ή υδατανθράκων ή και των δύο, σχετίζεται με την απώλεια της ορμόνης γουανυλίνης. Η ορμόνη αυτή παράγεται στην επιφάνεια των εσωτερικών κυττάρων ή στο επιθήλιο του εντέρου.
Η εσωτερική επιφάνεια του εντέρου βρίσκεται σε μια συνεχή δυναμική και συνεχώς ανανεώνεται. Υπεύθυνος για αυτή την αναγέννηση είναι ο υποδοχέας, γουανυλική κυκλάση C (GUCY2C), ο οποίος ενεργοποιείται από την ορμόνη, γουανυλίνη.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι μια δίαιτα πλούσια σε θερμίδες εμποδίζει την έκφραση της γουανυλίνης στο έντερο, οδηγώντας έτσι στην απενεργοποίηση της ογκοκατασταλτικής οδού.
Η χαμηλή έκφραση της γουανυλίνης θέτει το σκηνικό των όγκων
Ένα χαρακτηριστικό του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι η απενεργοποίηση του γονιδίου της γουανυλίνης, κάτι το οποίο έχει φανεί τόσο σε ανθρώπους, όσο και σε ζώα. Οι ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία έχουν 80% χαμηλότερη έκφραση των γονιδίων της γουανυλίνης σε σύγκριση με άτομα φυσιολογικού βάρους.
Φαίνεται πως ο υποδοχέας της ορμόνης γουανυλίνης δρα ως ογκοκατασταλτικό. Απουσία της ορμόνης, ο υποδοχέας σιωπά στα αρχικά στάδια του καρκίνου. Αυτό καθιστά το επιθήλιο δυσλειτουργικό και θέτει τις συνθήκες ανάπτυξης καρκίνου.
Για να ελέγξει τα ευρήματά της, η ομάδα «δημιούργησε» ποντίκια με ένα διαγονίδιο, το οποίο σταματά το γονίδιο της γουανυλίνης από το να είναι ανενεργό. Επαναφέροντας τον ογκοκαταστολέα με αυτόν τον τρόπο, αποτράπηκε η ανάπτυξη του καρκίνου, ακόμη και όταν τα ποντίκια υπερκατανάλωναν θερμίδες.
Τα πειράματα έδειξαν ότι η ορμόνη και ο υποδοχέας της ήταν πιο πιθανό να είναι ανενεργά στα παχύσαρκα παρά στα νορμοβαρή ποντίκια.
Ο Δρ. Waldman και η ομάδα του εξεπλάγησαν από αυτή την σύνδεση, την οποία πολλοί ερευνητές παγκοσμίως προσπάθησαν να καταλάβουν. Η ομάδα αυτή των ερευνητών προτείνει ότι ο καρκίνος του παχέος εντέρου θα μπορούσε να αποφευχθεί σε παχύσαρκα άτομα μέσω θεραπείας αντικατάστασης ορμονών, με τον ίδιο τρόπο που ο διαβήτης θεραπεύεται με την χρήση ινσουλίνης.
Ο Δρ. Waldman λέει:
«Οι θερμίδες βρίσκονται στην μέση μεταξύ παχυσαρκίας και καρκίνου του παχέος εντέρου, αλλά η ερώτηση σχετικά με το ποιος είναι ο ρόλος τους είναι ένα από τα πιο περίπλοκα και προκλητικά ερωτήματα στην έρευνα του καρκίνου. Τώρα επιτέλους έχουμε ένα μεγάλο στοιχείο σχετικά με τις ρίζες του καρκίνου του παχέος εντέρου στα παχύσαρκα άτομα και πιθανόν και σε άλλα άτομα.»
Η ομάδα πιστεύει πως αν ο καρκίνος του παχέος εντέρου πρόκειται να εξελιχθεί, θα είναι μέσω αυτού του μηχανισμού σίγησης, και ότι είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε παχύσαρκα άτομα.
Το Linaclotide θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη χαμένη ορμόνη
Τα ευρήματα δείχνουν επίσης ότι το φάρμακο linaclotide (Linzess), το οποίο δομικά μοιάζει με την χαμένη ορμόνη, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να εμποδίσει την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου στους παχύσαρκους ασθενείς.
Ο Οργανισμός FDA το 2012 ενέκρινε το φάρμακο linaclotide για την θεραπεία του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου με δυσκοιλιότητα, όπως επίσης και της χρόνιας δυσκοιλιότητας από άγνωστη αιτία, γνωστή ως χρόνια ιδιοπαθής δυσκοιλιότητα.
Οι ερευνητές έδειξαν επίσης ότι ο περιορισμός των θερμίδων μπορεί να αντιστρέψει την επίδραση της υπερκατανάλωσης θερμίδων και να ανασυστήσει την έκφραση της γουανυλίνης, ακόμη και στα παχύσαρκα ποντίκια, δίνοντας ένα σημαντικό ρόλο στις αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Περαιτέρω μελέτες θα χρειαστούν ώστε να αναγνωριστεί ο ακριβής μοριακός μηχανισμός, που αναστέλλει την παραγωγή των ορμονών. Στο μεταξύ, ο Δρ. Waldman ήδη εμπλέκεται σε πολλαπλές κλινικές μελέτες που εξετάζουν την δόση και τις παρενέργειες της χρήσης του linaclotide σε υγιείς εθελοντές.
Το επιστημονικό περιοδικό Medical News Today πρόσφατα αναφέρθηκε στον ρόλο του γονιδίου SPRY2, που είναι γνωστό ως ογκοκατασταλτικό, προκειμένου να διευκολυνθούν όσον αφορά την εξάπλωση του καρκίνου του παχέος εντέρου.
