Στόχος της ενότητας είναι η εισαγωγή στην έννοια της παιδικής διατροφής και η καταγραφή των βασικών αρχών από τις οποίες διέπεται.

Αρχικά, αναλύεται ο ρόλος των θρεπτικών συστατικών και προσδιορίζονται οι θρεπτικές απαιτήσεις κατά την παιδική ηλικία.

Στο κυρίως μέρος παρουσιάζονται οι ομάδες τροφίμων, τα τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας και η εποχικότητά τους. Τέλος, περιγράφεται η ενδεδειγμένη διατροφή που μπορεί να βελτιώνει τη σχολική επίδοση, η σημασία της ενυδάτωσης και των συμπληρωμάτων διατροφής.

Στόχος της ενότητας είναι η παρουσίαση των διατροφικών κατευθύνσεων που προτείνονται κατά τη διαχρονική εξέλιξη της παιδικής ηλικίας, δηλαδή από τη βρεφική έως την έναρξη της εφηβικής ηλικίας.

Αρχικά, αναλύεται ο ρόλος της διατροφής στα διάφορα στάδια της παιδικής ηλικίας, όπως επίσης και η διατροφή του παιδιού – μαθητή.

Στο κύριο μέρος παρουσιάζεται η σημασία της διατροφικής εκπαίδευσης των γονέων, η σπουδαιότητα της διατροφής στο σχολικό περιβάλλον και τα γεύματα που μπορούν να καταναλώνονται στο σχολείο, στο σχολικό κυλικείο, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία.

Τέλος, περιγράφονται οι κανόνες ασφάλειας τροφίμων που πρέπει να ακολουθεί το σχολικό κυλικείο, καθώς και η σημασία του ρόλου των εκπαιδευτικών ως πρότυπα υγείας για τους μαθητές.

Στόχος της ενότητας είναι η παρουσίαση του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζει ο ρόλος του σχολείου στην προαγωγή της υγείας του παιδιού.

Αρχικά, αναλύονται οι έννοιες της προαγωγής και αγωγής της υγείας.

Στη συνέχεια, παρουσιάζεται ο ρόλος του σχολείου στην ανάπτυξη και την εφαρμογή προγραμμάτων προαγωγής υγείας, όπως και στη διασφάλιση της υγιούς ανάπτυξης των παιδιών.

Τέλος, επισημαίνεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού στην προαγωγή της υγείας και παρατίθενται παραδείγματα ευρωπαϊκών και ελληνικών προγραμμάτων προαγωγής υγείας.

Στόχος της ενότητας είναι να παρουσιάσει τις διατροφικές συνήθειες που σχετίζονται με την παιδική παχυσαρκία.

Αρχικά, επιχειρείται η καταγραφή των διατροφικών συνηθειών που προστατεύουν, αλλά και που προάγουν την εμφάνιση της παιδικής παχυσαρκίας.

Στη συνέχεια, αναλύεται ο ρόλος της φυσικής δραστηριότητας στον περιορισμό των διαστάσεων του φαινομένου.

Τέλος, παρουσιάζονται οι διατροφικές συνήθειες που περιορίζουν ή επάγουν τη συγκέντρωση επικίνδυνου κοιλιακού λίπους στα παιδιά (κεντρική παιδική παχυσαρκία).

Στόχος της ενότητας είναι να αναλύσει το συσχετισμό της παιδικής ψυχοπαθολογίας με την παιδική διατροφή και την παχυσαρκία.

Είναι ευρέως γνωστό ότι τα παιδιά με παχυσαρκία βιώνουν ποικίλα ψυχοκοινωνικά προβλήματα τα οποία επηρεάζουν την ψυχο-συναισθηματική τους κατάσταση και γενικότερα την ποιότητα της ζωής τους.

Αυτά τα ψυχοκοινωνικά προβλήματα έχουν συνδεθεί με παράγοντες πρόκλησης διαταραχών διατροφής στα παιδιά και κατ’ επέκταση με αδυναμία ρύθμισης του σωματικού τους βάρους.

Επομένως, οι ειδικοί επιστήμονες καλό είναι να διευρύνουν την προσέγγισή τους λαμβάνοντας υπόψη και την ψυχο-συναισθηματική κατάσταση των παιδιών με παχυσαρκία, προκειμένου να εξατομικεύουν την παρέμβασή τους ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε παιδιού.

Έτσι, σε αυτή την ενότητα θα παρουσιαστεί η σχέση της κατάθλιψης (έμμεση σύνδεση), του άγχους, και άλλων μορφών παιδικής ψυχοπαθολογίας με τη διατροφή.

Επίσης, θα αναφερθούν οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες (χαμηλή αυτοεκτίμηση, μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες, χαμηλή απόδοση στο σχολείο, περιθωριοποίηση – Bulling λεκτικό και σωματικό) που συνδέονται με την παιδική παχυσαρκία.

Στόχος της ενότητας είναι να παρουσιάσει τις λεπτομέρειες της περιεκτικής αντιμετώπισης της παιδικής παχυσαρκίας.

Αρχικά επιχειρείται η ανάλυση του ρόλου του ειδικού διατροφολόγου στην παιδιατρική διατροφή, στην αντιμετώπιση ενός ζητήματος που απαιτεί ειδικευμένες λύσεις.

Στο κυρίως μέρος, τονίζεται η σημασία της διαμόρφωσης ποιοτικών διατροφικών συνηθειών στα παιδιά και η διατροφική παρέμβαση με τη βοήθεια της ελληνικής παραδοσιακής δίαιτας και άλλων μοντέλων υγιεινής διατροφής.

Τέλος, παρουσιάζονται οι συστάσεις φυσικής δραστηριότητας για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας.

Στόχος της ενότητας είναι να παρουσιάσει τις διάφορες διαταραχές λήψης τροφής που μπορεί να αντιμετωπίσουν τα παιδιά.

Αρχικά, αναλύεται η έννοια των διαταραχών λήψης τροφής στην παιδική ηλικία όπως και τα είδη των διαταραχών αυτών : ψυχογενής ανορεξία, ψυχογενής βουλιμία, διαταραχή αδηφαγίας, πίκα (Αλλοτριοφαγία), διαταραχή μηρυκασμού και η αποφευκτική – περιοριστική διαταραχή πρόσληψης τροφής.

Στη συνέχεια, παρουσιάζονται τα διαγνωστικά κριτήρια των ανωτέρω διαταραχών, τα κύρια χαρακτηριστικά τους και οι επιπλοκές τους.

Ακόμη, κατά τις παραπάνω διαδικασίες παρουσιάζονται και δυσκολίες – εμπόδια στη θεραπεία, τα οποία ο ειδικός επαγγελματίας υγείας θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του.

Έτσι, στην παρούσα ενότητα αναλύονται τα εκάστοτε προβλήματα που σχετίζονται με τη μη ύπαρξη κινήτρων για τα παιδιά, τη χαμηλή συμμόρφωση, με τη στάση της οικογένειας όταν πιστεύει ότι ένα παχύσαρκο παιδί είναι υγιές, με την εύκολη πρόσβαση στο junk food και με τη διαφήμισή του μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της τηλεόρασης, με το μη υποστηρικτικό οικογενειακό / φιλικό περιβάλλον, με παλαιότερες αποτυχημένες προσπάθειες υιοθέτησης ενός υγιεινού τρόπου διατροφής και με τις γενικότερες διατροφικές συνήθειες / τρόπο ζωής της οικογένειας.

Στο τέλος της ενότητας θα αναφερθούν τρόποι διαχείρισης παιδιών με διατροφικές διαταραχές με βάση το γνωσιακό – συμπεριφορικό μοντέλο (CBT) και θα εξηγηθεί η σημασία του βιοψυχοκοινωνικού μοντέλου προσέγγισης στη διαχείριση παιδιών με διατροφικές διαταραχές.

Στόχος της ενότητας είναι να παρουσιάσει τα διάφορα νοσήματα της παιδικής ηλικίας που μπορεί να απειλήσουν την υγεία των παιδιών, αλλά και να υποβαθμίσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής τους, άμεσα λόγω των διαφόρων συμπτωμάτων και επιπλοκών τους, αλλά και έμμεσα λόγω των απαιτητικών θεραπειών για τη διαχείρισή τους.

Ορισμένα από αυτά είναι: ο σακχαρώδης διαβήτης 1, οι τροφικές αλλεργίες, το αλλεργικό άσθμα, ο αυτισμός, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, η κυστική ίνωση, η επιληψία και η σιδηροπενική αναιμία.

Για καθένα από αυτά τα νοσήματα θα αναφερθεί η διάγνωση, η παθογένεια, τα συμπτώματα, οι επιπλοκές, η θεραπεία τους και η διατροφική τους αντιμετώπιση, καθώς και ο ρόλος του σχολείου στη δημιουργία ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος για την καλύτερη διαχείρισή τους.

Στόχος της ενότητας είναι να παρουσιάσει τις βασικές αρχές διατροφικής υποστήριξης σε παιδιά με παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος.

Οι διάφορες διαταραχές του γαστρεντερικού είναι συχνές κατά την παιδική ηλικία και μπορούν να υποβαθμίσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των παιδιών.

Στην κατηγορία αυτή μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται: οξεία και χρόνια διάρροια (κλινική εικόνα, απώλεια θρεπτικών ουσιών, δυσαπορρόφηση και υποθρεψία), αναγωγές – έμετοί, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η οισοφαγίτιδα, επανυδάτωση – επανασίτιση, οι ΙΦΝΕ (Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου), η κοιλιοκάκη και η δυσκοιλιότητα.

Για όλα τα παραπάνω, η κατανόηση της διατροφικής τους διαχείρισης είναι υψηλής σημασίας στο γνωστικό πεδίο της παιδιατρικής διατροφής.

Στόχος της ενότητας είναι να παρουσιάσει τις βασικές αρχές που διέπουν τις διατροφικές κατευθύνσεις για παιδιά αθλητές.

Αρχικά, θα παρουσιαστούν οι μηχανισμοί παραγωγής ενέργειας, οι πηγές παραγωγής μυϊκής ενέργειας, τα τρία κυρίαρχα συστήματα παραγωγής ενέργειας και τα βασικά χαρακτηριστικά συστημάτων παραγωγής ενέργειας.

Στη συνέχεια, θα καταγραφούν οι διεθνείς συστάσεις για την κατανάλωση υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών, αλλά και οι διεθνείς συστάσεις για την κατανάλωση υγρών, πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά το τέλος της άσκησης.

Τέλος, θα αναλυθούν οι ειδικές διατροφικές απαιτήσεις για ένα παιδί – αθλητή υψηλού επιπέδου.

Η ανάλυση περιστατικών (εποπτεία) αποτελεί το τελικά στάδιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας κατά τη διάρκεια της Ταχύρρυθμης Εκπαίδευσης στην Παιδιατρική Διατροφή “Nutrition Professional in Pediatric Nutrition”.

Οι ειδικευόμενοι φέρνουν για εποπτεία υλικό από τον επαγγελματικό τους χώρο. Είναι υπεύθυνοι για την τήρηση των κανόνων δεοντολογίας της Διαιτολογικής Μονάδας κατά την παρουσίαση του υλικού αυτού.

Η ανάλυση των περιστατικών πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον επιστημονικό υπεύθυνο πρακτικής άσκησης και μπορεί να γίνει και διαδικτυακά.

Στη ζωντανή εποπτεία, υπάρχουν σχόλια ανατροφοδότησης από τον εκπαιδευτή αλλά και από το σύνολο της εκπαιδευτικής τους ομάδας.

Επίσης, παρέχεται η δυνατότητα ατομικής εποπτείας σε μη εξειδικευμένους κλινικούς που έχουν κληθεί να ανταποκριθούν στις ανάγκες ενός παιδικού περιστατικού διαταραχών διατροφής.

Η ατομική εποπτεία τέλος, απευθύνεται και σε έμπειρους κλινικούς επαγγελματίες υγείας που θέλουν να αναπτύξουν περεταίρω συγκεκριμένες κλινικές δεξιότητες ή να έχουν την ευκαιρία συζήτησης των δύσκολων περιστατικών τους με έναν εξειδικευμένο και έμπειρο κλινικό.