Τα Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα συμβάλλουν σε μειωμένη συχνότητα εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου.
Μεγάλης κλίμακας επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο για στεφανιαία νόσο οφελούνται από την κατανάλωση ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, αν και οι ιδανικές προσλήψεις σήμερα είναι ασαφείς.
Τα στοιχεία από προοπτικές μελέτες δευτερογενούς πρόληψης δείχνουν ότι το Εικοσα-πεντα-εν-οϊκό οξύ(EPA) και το Εικοσιδυα-εξα-εν-οϊκό οξύ(DHA) τα οποία κυμαίνονται από 0,5 έως 1,8g/dl (είτε στα λιπαρά ψάρια είτε από τα συμπληρώματα) μειώνουν σημαντικά τα επίπεδα θνησιμότητας από καρδιακή αιτία και από κάθε άλλο αίτιο.
Για το λινολενικό οξύ, η συνολική πρόσληψη 1,5 έως 3g/dl φαίνεται να είναι ευεργετική. Συλλογικά, αυτά τα δεδομένα είναι ενθαρρυντικά για τη σύσταση που έγινε από τις κατευθυντήριες γραμμές του Αμερικάνικου Καρδιολογικού Οργανισμού (American Heart Association) η οποία διαιτητικά περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο μερίδες ψάρι την εβδομάδα (κυρίως τα λιπαρά ψάρια: σολομός, σκουμπρί, μπακαλιάρος).
Επιπλέον, τα δεδομένα υποστηρίζουν ότι η κατανάλωση των τροφίμων πλούσιων σε πολυακόρεστα λιπαρά (π.χ. σογιέλαιο, ξηροί καρπού, μαλακή μαργαρίνη, λιναρόσπορο) και εκείνων με υψηλή περιεκτικότητα σε α-λινολενικό οξύ (π.χ., καρύδια, σπόρους λιναριού), μπορούν να συμβάλλουν θετικά στην καρδιαγγειακή υγεία.
Τυχαιοποιημένες μελέτες έχουν δείξει ότι τα συμπληρώματα ωμέγα-3 λιπαρών οξέων μπορούν να μειώσουν τα καρδιακά συμβάντα (π.χ., θάνατος, μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου, μη θανατηφόρο εγκεφαλικό επεισόδιο) και να μειώσουν την πρόοδο της αθηροσκλήρωσης…
Ωστόσο, απαιτούνται πρόσθετες μελέτες για να επιβεβαιώσουν και να καθορίσουν τα οφέλη για την υγεία των συμπληρωμάτων των ω-3 λιπαρών οξέων, μιας και η χρήση τους θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική στη διαχείριση της υπερτριγλυκεριδαιμίας, η ρύθμιση της οποίας απαιτεί ακόμη μεγαλύτερες δόσεις (2-4 g/dl) ω-λιπαρών, που δύσκολα καλύπτονται από τη διατροφή.
Συντάκτρια: Άννα Βεσέλη, Οικ.Οικονομίας και Οικολογίας
annabeseli@gmail.com
Μέλος της Ομάδας Logodiatrofis.gr
