Logodiatrofis.gr
Με αποψη... (dGrigorakis blog)Τροφογνωσια

Η βιταμίνη Ε του ελαιολάδου και η σημασία της στην ανθρώπινη υγεία

Η βιταμίνη Ε του ελαιολάδου

Το ελαιόλαδο χαρακτηρίζεται από λεπτή και μοναδική γεύση.

Η εξαιρετική γεύση και το άρωμά του οφείλονται σε ποικίλα συστατικά, τα οποία είναι παρόντα σε χαμηλές συγκεντρώσεις.

Ενώ το σημαντικότερο μέρος (>95%) του ελαιολάδου αποτελείται από λιπαρά οξέα, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός συστατικών που ανευρίσκονται μόνο σε μικρές ποσότητες και αποκαλούνται μικροσυστατικά του ελαιολάδου.

Βιταμίνη Ε

Η βιταμίνη Ε, με μητρική ένωση την τοκόλη, συνίσταται από δύο σειρές ενώσεων: τις τοκοφερόλες και τις τοκοτριενόλες. Οι τοκοφερόλες χωρίζονται στην α-τοκοφερόλη, τη β-τοκοφερόλη, τη γ-τοκοφερόλη και τη δ-τοκοφερόλη, ενώ οι τοκοτριενόλες διακρίνονται στις α-, β-, γ-και δ­ τοκοτριενόλη.

Η συνολική βιολογική δράση της βιταμίνης Ε οφείλεται κυρίως στην παρουσία της α-τοκοφερόλης. Σύμφωνα με τις συνιστώμενες, αναθεωρημένες το 2001 διαιτητικές προσλήψεις (DRI’s), οι ενήλικες θα πρέπει να λαμβάνουν 15 mg βιταμίνης Ε (ήα-τοκοφερόλης) ημερησίως (Trumbo et al 2001).

Το ελαιόλαδο περιέχει α-τοκοφερόλη, δηλαδή την πιο σημαντική δραστική μορφή της βιταμίνης Ε (το 95% του συνόλου της βιταμίνης Ε). Γενικά, οι διαφορές στην περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε είναι συχνές, ακόμη και σε έλαια ίδιου τύπου, όταν αυτά είναι διαφορετικής προέλευσης, παραγωγής ή ποικιλίας.

Προφανώς, το ποσό της α-τοκοφερόλης που περιέχει το ελαιόλαδο εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ποικιλία, η ωριμότητα των καρπών, οι συνθήκες και η διάρκεια της αποθήκευσης.

Παρόλο που το ελαιόλαδο έχει τη μικρότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε, σε σχέση με τα υπόλοιπα έλαια, διαθέτει τον υψηλότερο βιολογικό δείκτη (Andrikopoulos & Demopoulos 1989). Με τον όρο «βιολογικός δείκτης» εννοούμε το λόγο της βιταμίνης Ε προς τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.

Η βιταμίνη Ε του ελαιολάδου αποτελεί σημαντική φυσική αντιοξειδωτική ουσία των ελαίων, αφού αναστέλλει την οξείδωση των λιπαρών ουσιών τους (τριγλυκερίδια).

Έτσι, η βιταμίνη Ε, όπως και άλλα φυσικά αντιοξειδωτικά, προστατεύουν το ελαιόλαδο από την υπεροξείδωση και από το μηχανισμό διάδοσης των ελευθέρων ριζών (Berry 1993).

Όπως ήδη έχω αναφέρει, στον ανθρώπινο οργανισμό σχηματίζονται ελεύθερες ρίζες στο πλαίσιο των μεταβολικών διεργασιών. Αν οι ελεύθερες ρίζες βρεθούν σε υψηλή συγκέντρωση, μπορούν να προκαλέσουν χρόνιες παθήσεις. Οι οξειδωτικές βλάβες θεωρείται ότι διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη στεφανιαίων καρδιακών νοσημάτων και καρκίνου (Carmena et al 1996).

Αντίθετα, η θεωρία ότι οι αντιοξειδωτικές ουσίες του ελαιολάδου μπορούν να προστατεύσουν από τους οξειδωτικούς κινδύνους και ιδιαίτερα από την οξείδωση των λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας (LDL) έχει κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια, λόγω των συνεχώς αυξανόμενων σχετικών ενδείξεων.

Συμπερασματικά, οι πολυάριθμες μελέτες (Boscoboinik et al 1991, Choudhury et al 1997, Choudhury et al 1995, Jha et al 1995, Pratico et al 1998, Stampfer & Rimm 1995, Stephens et al 1996) για τη σημασία της βιταμίνης Ε στην υγεία δείχνουν ότι αυτό το μικροθρεπτικό συστατικό μπορεί να είναι άκρως ευεργετικό. Είναι πολύ πιθανό η βιταμίνη Ε στην ποσότητα που περιέχεται στο ελαιόλαδο να είναι ευεργετική για την ανθρώπινη υγεία.

Επιπλέον, είναι εξίσου πιθανό –και μερικές μελέτες υποστηρίζουν αυτή την υπόθεση– ότι λόγω συνεργικών αποτελεσμάτων ο συνδυασμός της βιταμίνης Ε με τα άλλα μικροσυστατικά που περιέχονται στο παρθένο ελαιόλαδο να είναι αποτελεσματικότερος από τη μεμονωμένη δράση των συστατικών αυτών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ