Logodiatrofis.gr
Έρευνα

Δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι μπορεί να μειώσει τη δίψα και να αυξήσει την πείνα

Μετά από 24ωρη κατανάλωση αλατισμένων τροφών μπορεί κάποιος να έχει μειωμένο το αίσθημα της δίψας, καθώς το σώμα αρχίζει να συντηρεί και να παράγει περισσότερο νερο.

H έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Κλινικής Έρευνας.

Αυτή η ανακάλυψη  που έγινε αντιληπτή από τους επιστήμονες έχεις ρίξει φως στην αντίδραση του οργανισμού στην υψηλή πρόσληψη αλατιού και θα μπορούσε να προσφέρει μια εντελώς νέα προσέγγιση στις επιδημίες του δυτικού κόσμου  σχετικά με παχυσαρκία, διαβήτη και καρδιακών παθήσεων.

Σύμφωνα με τα εγχειρίδια, η απέκκριση του διαιτητικού άλατος θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην απώλεια νερού με τα ούρα, έτσι θα μειωθεί η περιεκτικότητα του σώματος σε νερό.

Αλλά δεν είναι αυτό το μόνο που βρήκαν οι ερευνητές. Αντιθέτως, έδειξαν ότι η βιολογική αρχή της απέκκρισης άλατος είναι στην πραγματικότητα η διατήρηση και η παραγωγή του νερού.

Χρειάζεται αρκετή ενέργεια για τη διατήρηση του νερού ενόψει της απέκκρισης άλατος. Για να γίνει αυτό, το σώμα είτε πρέπει να πάρει περισσότερα καύσιμα είτε να χάσει μυϊκή μάζα «Αυτό προδιαθέτει την υπερκατανάλωση », δήλωσε ο Jens Titze, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής και της Μοριακής Φυσιολογίας και Βιοφυσικής στο Ιατρικό Κέντρο Πανεπιστημίου Vanderbilt.

Από το 2009 έως το 2011, ο Titze και οι συνεργάτες του διεξήγαγαν μακροχρόνιες μελέτες ισορροπίας νατρίου σε ρώσους κοσμοναύτες οι οποίοι συμμετείχαν σε πρόγραμμα προσομοίωσης ανθρώπινων διαστημικών πτήσεων σε ερευνητικό ίδρυμα στη Μόσχα, προετοιμάζοντας μια πιθανή επανδρωμένη διαστημική πτήση στη Μόσχα. Απροσδόκητα, όταν το διαιτητικό αλάτι αυξήθηκε από 6 σε 12 γραμμάρια την ημέρα, οι άνδρες έπιναν λιγότερο νερό, όχι περισσότερο. Αυτό έδειξε ότι διατηρούνται ή παράγουν περισσότερο νερό.

Σε μια επόμενη έρευνα σε ποντίκια, οι ερευνητές έδειξαν πως η υψηλή πρόσληψη αλατιού προκαλεί μια καταβολική κατάσταση που οδηγείται από τα γλυκοκορτικοειδή που διασπούν την μυϊκή πρωτεΐνη, η οποία μετατρέπεται σε ουρία από το ήπαρ. Η ουρία επιτρέπει στα νεφρά να απορροφούν το νερό και να αποτρέπουν την απώλεια νερού στο σώμα ενώ το αλάτι εκκρίνεται.

Η σπατάλη των μυών είναι ένα  υψηλό τίμημα προς  αποφυγήν  της αφυδάτωσης. Η εναλλακτική λύση είναι να τροφοδοτείται περισσότερο με καύσιμο περισσότερο. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνδρες στη μελέτη παραπονέθηκαν ότι ήταν πεινασμένοι.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η διατήρηση του νερού ως απάντηση σε μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε άλατα μπορεί να έχει παθολογικές συνέπειες, καθώς τα αυξημένα επίπεδα γλυκοκορτικοειδών είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για τον διαβήτη, την παχυσαρκία, την οστεοπόρωση και τις καρδιαγγειακές παθήσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ