Logodiatrofis.gr
Με αποψη... (dGrigorakis blog)

Ο σημαντικός ρόλος της καλής ψυχολογίας στην ρύθμιση του βάρους!

Καθ’ όλη αυτή την  25ετή επιστημονική μου διαδρομή διαπίστωνα ότι…

 

…oι σημερινοί άνθρωποι περιβάλλονται από ένα σωρό «στρεσογόνους» παράγοντες. Ταυτόχρονα, ανακάλυπτα ότι οι άνθρωποι που με επισκέπτονταν στη Διαιτολογική Μονάδα που διατηρώ παρουσίαζαν ολοένα και μεγαλύτερη έκθεση σε οξειδωτικούς παράγοντες.

Πολλές από τις «δύσκολες» περιπτώσεις, αυτές δηλαδή που χαρακτηρίζονταν από αδυναμία «εύκολης» απώλειας σωματικού βάρους, εμφάνιζαν ένα σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό: ένα μόνιμο ευρύτερο άγχος, το οποίο προερχόταν όχι μόνο από τη διαρκή –μη αποτελεσματική– προσπάθειά τους να χάσουν βάρος, αλλά και από συνολικούς παράγοντες που αφορούσαν στον τρόπο της ζωής τους.

Επιπλέον, όλα μα όλα αυτά τα περιστατικά παρουσίαζαν μόνιμα κακή ψυχολογική κατάσταση και σχεδόν την ίδια κλινική εικόνα: πρόσωπο θαμπό, σχεδόν γερασμένο. Την ίδια στιγμή παρατήρησα πως όταν για κάποιο λόγο βελτιώνονταν οι συνθήκες της ζωής τους ή/και καλυτέρευαν ουσιαστικά και μακροπρόθεσμα οι διατροφικές τους συνήθειες, το πρόσωπό τους αποκτούσε λάμψη και έχαναν βάρος με μεγαλύτερη ευκολία, προσεγγίζοντας τον επιθυμητό τους στόχο.

Κατ’ ουσία, για την όλη υπόθεση με είχε εμπνεύσει η αναφορά ενός περιστατικού στην επιστημονική διάλεξη του Σουηδού Καθηγητή Rosner, την οποία είχα παρακολουθήσει το 1993 στην πόλη Ulm της Γερμανίας, στο πλαίσιο του 5ου Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Παχυσαρκίας. Η διάλεξη είχε τίτλο “Is obesity curable?”. Είναι η παχυσαρκία θεραπεύσιμη; και μεταξύ άλλων ανέφερε μια χαρακτηριστική περίπτωση, αυτό που λέμε “Case Study”. Μια παχύσαρκη γυναίκα από τη Σουηδία είχε υποβληθεί σε επανειλημμένες προσπάθειες απώλειας βάρους, οι οποίες περιλάμβαναν τόσο διαιτητική, όσο και φαρμακευτική αλλά και χειρουργική παρέμβαση. Συγκεκριμένα, πέρα από τις συμβατικές μεθόδους, η γυναίκα αυτή είχε υποβληθεί και σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις γαστρικής παράκαμψης, αλλά πάντα ανακτούσε άμεσα το χαμένο της βάρος. Η διάλεξη –και φυσικά η ιστορία αυτή– είχε αίσιο τέλος.

Πριν από αυτό, όμως, στη ζωή της συγκεκριμένης γυναίκας είχε συμβεί μια αλλαγή πραγματικά θεαματική, η οποία συνέβαλε καταλυτικά ώστε τελικά να καταφέρει να απαλλαγεί από το περιττό της βάρος. Ξέρετε τι είχε συμβεί; Η γυναίκα αυτή κέρδισε ένα μεγάλο ποσό στο Σουηδικό Λόττο και το γεγονός αυτό άλλαξε άρδην το σκηνικό της ζωής της. Η μίζερη και γεμάτη οικονομικά προβλήματα ζωή που ζούσε μέχρι τότε έδωσε τη θέση της σε μια κατάσταση την οποία θα ζήλευε ο καθένας. Το όλο φαινόμενο δεν έλυσε μόνο τα οικονομικά της προβλήματα, αλλά στην ουσία συνέβαλε στο να απαλλαγεί από τα περιττά της κιλά, μέσα από τη βελτίωση της ψυχολογίας της, κάτι που δεν είχε καταφέρει μέχρι τότε χρησιμοποιώντας τις αποδεκτές θεραπευτικές μεθόδους.

Η αλήθεια είναι πως ενώ τότε η ιστορία αυτής της γυναίκας με είχε συνεπάρει, αδυνατούσα να ερμηνεύσω το μηχανισμό βάσει του οποίου συνέβη αυτή η ευτυχής εξέλιξη στη μείωση του βάρους της. Φυσικά, με την πάροδο των ετών και μέσα από τις καθημερινές μου παρατηρήσεις στη διαιτολογική πρακτική μπόρεσα να δώσω μια αδρή εξήγηση στο φαινόμενο που σας περιέγραψα. Ο ανασταλτικός μηχανισμός του παρελθόντος της γυναίκας από τη Σουηδία δεν ήταν άλλος από το μόνιμο άγχος που αντιμετώπιζε, και μόλις αυτό υποχώρησε, τότε ακριβώς συνέβησαν όλα τα ευχάριστα γεγονότα στο σωματικό της βάρος. Το ίδιο ακριβώς φαινόμενο παρατήρησα και στην περίπτωση μιας κυρίας, γύρω στα 35, η οποία με επισκεπτόταν με σκοπό να χάσει βάρος. Για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν έχανε βάρος όσο κι αν προσπαθούσε. Η συνέπεια με την οποία τηρούσε τις επισκέψεις της δεν μου άφηναν και πολλά περιθώρια να αμφισβητήσω την εμμονή της στο διαιτολογικό πρόγραμμα. Είχαν περάσει περίπου οχτώ μήνες και το αποτέλεσμα ήταν σχεδόν μηδενικό. Ξαφνικά, κι ενώ δεν είχε πραγματοποιήσει καμία θεαματική αλλαγή στη διαιτολογική της συμπεριφορά, άρχισε να χάνει βάρος με εκπληκτικό ρυθμό για τα δικά της δεδομένα. Τι είχε συμβεί; Η γυναίκα αυτή είχε πρόσφατα ερωτευθεί!

Τα δύο αυτά παραδείγματα, ένα της βιβλιογραφίας κι ένα από τα περιστατικά του γραφείου μου, ουσιαστικά μου υπέδειχναν μία και μόνη οδό, και με τον τρόπο αυτόν μπόρεσα τελικά να δώσω μια καταφατική εξήγηση στην πλέον συνηθισμένη ερώτηση που μέχρι τότε αντιμετώπιζα από τους πελάτες μου: «Μπορεί να παχαίνω από άγχος;». Η ερώτηση που μέχρι τότε μπορεί και να απαξίωνα, με βάση τις παρατηρήσεις μου αλλά και τις γνώσεις που αποκτούσα, γινόταν τελικά τόσο ουσιαστική! Μα όταν λέμε άγχος, τελικά τι εννοούμε από μεταβολικής πλευράς και πώς αυτό μεταφράζεται βιολογικά στον οργανισμό; Αυτό λοιπόν δεν είναι άλλο από το περίφημο οξειδωτικό στρες και τη θεωρία του, φαινόμενα που αναλύω εμπεριστατωμένα στα βιβλία μου τα οποία έχουν ως θέμα το «Σύστημα Αντιοξειδωτικής Διατροφής ORAC.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ