Logodiatrofis.gr
Παιδι

Οι γονεϊκές πρακτικές σίτισης επηρεάζουν την εμφάνιση παιδικής παχυσαρκίας

Οι γενετικοί παράγοντες συμβάλλουν αισθητά στην εμφάνιση της παιδικής παχυσαρκίας.

Οι γονείς επηρεάζουν άμεσα τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών τους τόσο μέσα από τα πρότυπα που προβάλλουν όσο και μέσα από τη διαθεσιμότητα των τροφίμων κατά τη διάρκεια των γευμάτων.

Επιπλέον οι γονείς επηρεάζουν την ανάπτυξη της προτίμησης των παιδιών για υγιεινά τρόφιμα καθώς και την ικανότητα αυτών να ρυθμίζουν μόνα τους την πρόσληψη της τροφής.

Θα πρέπει επομένως οι γονείς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στη συμπεριφορά που εφαρμόζουν κατά τη σίτιση των παιδιών τους ώστε να συμβάλλουν στην ανάπτυξη υγιεινών διατροφικών συμπεριφορών.

Πιο συγκεκριμένα, οι γονεϊκές πρακτικές σίτισης αναφέρονται σε πρακτικές όπως είναι η πίεση για να φάει, ο έλεγχος, οι περιορισμοί, η παρακολούθηση και η εμπλοκή.

Ο έλεγχος, η παρακολούθηση καθώς και η εμπλοκή κατατάσσονται στις καλές πρακτικές σίτισης καθώς έρευνες δείχνουν ότι η εφαρμογή των πρακτικών αυτών σχετίζεται με μείωση του βάρους των παιδιών.

Είναι πολύ σημαντικό ο γονέας να γνωρίζει, να ελέγχει και να παρακολουθεί τις διατροφικές επιλογές και προτιμήσεις των παιδιών του ώστε να παρέμβει, σε περίπτωση που οι συμπεριφορές αυτές είναι ανθυγιεινές και δεν προάγουν την υγεία.

Η αποτελεσματικότερη εμπλοκή μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τη διαδικασία του μιμητισμού.

Έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά μιμούνται με μεγάλη ευκολία τους μεγαλύτερους, είτε αυτοί είναι οι γονείς είτε οι εκπαιδευτικοί.

Επομένως προκειμένου το παιδί να δεχθεί και να υιοθετήσει υγιεινές διατροφικές συνήθειες θα πρέπει οι γονείς του να τις προβάλλουν αυτές έμπρακτα.

Για παράδειγμα να καταναλώνουν υγιεινά τρόφιμα( φρούτα, λαχανικά) μπροστά στα παιδιά τους.

Σε ότι αφορά πρακτικές όπως η πίεση για να φάει, έχει αποδειχθεί ότι σχετίζεται θετικά με το βάρος των παιδιών. Όσο αυξάνεται η πίεση, αυξάνεται το βάρος των παιδιών.

Συχνά οι γονείς ασκούν πίεση στα παιδιά τους για να φάνε περισσότερο.

Έτσι τα παιδιά επικεντρώνονται περισσότερο σε αυτό που θέλουν οι γονείς τους και λιγότερο στο εσωτερικό αίσθημα της πείνας και του κορεσμού.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται η ικανότητα αυτών να ρυθμίζουν μόνα τους της πρόσληψη τροφής ανάλογα με το αίσθημα της πείνας και του κορεσμού.

Οι περιοριστικές πρακτικές σίτισης επίσης σχετίζονται θετικά με το βάρος των παιδιών.

Όσο αυξάνεται η χρήση του περιορισμού από τους γονείς τόσο αυξάνεται το βάρος των παιδιών.

Αυτό συμβαίνει λόγω του ότι οι απαγορευμένες τροφές γίνονται πιο ελκυστικές από τα παιδιά.

Όσο επομένως τους περιορίζεται και τους απαγορεύεται την κατανάλωση ορισμένων τροφίμων τόσο πιο δελεαστικά γίνονται τα τρόφιμα αυτά στα μάτια των παιδιών.

Επομένως πρακτικές όπως η πίεση για να φάει και οι περιορισμοί έχουν αρνητικά αποτελέσματα τόσο στο βάρος όσο και στην υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών των παιδιών.

Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να λάβουν υπόψη τους τη διαθεσιμότητα υγιεινών τροφίμων.

Εξίσου σημαντική είναι η συμμετοχή των παιδιών κατά τη διάρκεια προετοιμασίας των γευμάτων ώστε να γίνει το γεύμα μια θετική κοινωνική αλληλεπίδραση και όχι ψυχαναγκασμός στο πόσο φαγητό θα καταναλώνεται.

Ο ρόλος του γονέα είναι να κάνει τη διάρκεια του γεύματος μια ευχάριστη διαδικασία διαβεβαιώνοντας τα παιδιά ότι το φαγητό που καταναλώνουν είναι κάτι υγιεινό για αυτά και μια θετική εμπειρία και όχι μία πάλη εξουσίας. Τα παιδιά θα τρώνε ότι πρέπει να τρώνε και όσο χρειάζεται να τρώνε!

Επιμέλεια Κειμένου
Άννα Βεσέλη
Οικ.Οικονομίας και Οικολογίας
Μέλος της Ομάδας Logodiatrofis.gr

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ