Logodiatrofis.gr
Αφιερώματα

Η σημασία των γεύσεων κατά τον Ιπποκράτη

Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο.

Τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ’ όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλείται βλάβη, υποστήριζε ο πατέρας της ιατρικής.

Τελευταία παρατηρείται μια έντονη αποστροφή του κόσμου από γεύσεις οι οποίες δεν ικανοποιούν τον ουρανίσκο του.

Γινόμαστε λοιπόν κατ’ αυτόν τον τρόπο λάτρεις του γλυκού και του αλμυρού αφού αυτές είναι οι δύο κυρίαρχες γεύσεις που προσφέρουν τέρψη και ηδονή. Έτσι όμως χάνεται η ισορροπία του οργανισμού, κάτι που είναι κυρίαρχος αρωγός για καλή υγεία.

Ο Ιπποκράτης τόνιζε την σημασία της ισορροπίας επηρεασμένος από τον γιατρό Αλκμέωνα, πατέρα της ελληνικής ιατρικής.

Εκείνος πίστευε πως η καλή υγεία επιτυγχάνεται με την ισομερής και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα του ξυρού, του υγρού, του πικρού, του γλυκού, του ξινού και του αλμυρού (= ισονομία).

Η επικράτηση του ενός (=μοναρχία) προκαλεί την ασθένεια.

«Ότι είναι πικρό στο στόμα είναι καλό για το στομάχι»

Άλλη μια θεωρία την οποία υποστήριζε ο πατέρας της ιατρικής ο οποίος πίστευε πως κάνοντας το στομάχι μας «ζαχαροπλαστείο» οδηγούμαστε μακροπρόθεσμα σε καρκίνο. 

Ας δούμε αναλυτικά πως δρούνε οι πικρές ουσίες:

Αρχικά διευκολύνουν την διαδικασία της πέψης αφού εκκρίνουν την πικρή χολή που χρειάζεται το συκώτι για να λειτουργήσει ομαλά και να  διασπάσει τα λίπη. Ένα δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο και το συκώτι χρειάζεται πικρά για να λειτουργήσει σωστά.

Τρώγοντας γλυκά δεν παράγεται πικρή χολή και επιβραδύνεται η λειτουργία του συκωτιού. Αυτή η δυσλειτουργία μπορεί να προκαλέσει ακόμη και καρκίνο, γεγονός που αποδεικνύεται εμπράκτως εάν λάβουμε υπόψη ότι οι όγκοι είναι γεμάτοι ζάχαρη.

Αξιοσημείωτο είναι εξάλλου το γεγονός ότι στο λεπτό έντερο σπάνια εμφανίζεται καρκίνος αφού σε αυτό χύνονται οι πικρές εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν το pH αλκαλικό.

Επιπλέον ρίχνουν τις τιμές του σακχάρου στο αίμα και μειώνεται η χοληστερίνη. Επιτυγχάνεται έτσι η βέλτιστη λειτουργία του οργανικού μεταβολισμού.

Πικρές ουσίες & Τροφές

  • Αμυγδαλίνη

Μια από τις πιο γνωστές και δραστικές πικρές ουσίες είναι η βιταμίνη Β17 ή αλλιώς αμυγδαλίνη. Βρίσκεται στα αμύγδαλα, τα πικραμύγδαλα και στο κουκούτσι του βερίκοκου.  Θεωρείται πολύ τοξική καθώς απελευθερώνει κυανίδη στον οργανισμό, μια τοξική ουσία που δρα κατευθείαν στα καρκινικά κύτταρα.

Αμυγδαλίνη επίσης περιέχεται στο αμυγδαλέλαιο και στον χυμό σιταρόχορτου.

  •  Γεντιοπικρίνη &Αμαρογεντίνη

Είναι ουσίες που περιέχονται στο βότανο γεντιανή το οποίο λέγεται πως είναι το πιο πικρό βότανο. Στην βοτανοθεραπεία εξάλλου τα πικρά ανέκαθεν θεωρούνται ιδιαίτερα αποτελεσματικά.

  • Πικραλίθρα

Το πικρό χόρτο που φυτρώνει παντού στη γη και είναι πλούσιο σε σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, θείο, νάτριο, ψευδάργυρο, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, βιταμίνες. Περιέχει την πικρή ουσία λακτοπικρίνη. Αναφέρεται και ως ταραξάκο, πικραλίδα, αγριοράδικο.  

  •  Αγκινάρα

Η χολερετική δράση της οφείλεται σε μια πικρή ουσία, την κυναρίνη ενώ τα συστατικά της έχουν την ιδιότητα να απομακρύνουν την χοληστερίνη από το αίμα.

  •  Ραδίκια

Όταν ο Γαληνός αναφερόταν σε αυτά έλεγε χαρακτιριστικά «ο φίλος του συκωτιού» ενώ λαϊκοί θεραπευτές προηγούμενων γενεών χρησιμοποιούσαν ραδίκια για την θεραπεία παθήσεων της χολής και του ήπατος. Έπειτα από μακροχρόνιες έρευνες οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η ηπατοπροστατευτική του δράση οφείλεται στο κιχώριο.

Δημοσιογραφική επιμέλεια κειμένου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ