Logodiatrofis.gr
Αυτοάνοσα

Θυρεοειδίτιδα Graves και Διατροφή

Γνωρίζετε ότι η Θυρεοειδίτιδα Graves χρήζει ειδικής διατροφικής φροντίδας; Ενημερωθείτε για τα διατροφικά μέτρα που πρέπει να λάβετε!

Εικόνα: Η φωτογραφία απεικονίζει ασθενή με θυρεοειδίτιδα Graves που παρουσιάζει εξοφθαλμισμό, ο οποίος κατατάσσεται στην κατηγορία πρόσπτωσης.

Η θυρεοειδίτιδα Graves (Γκρέιβς) είναι ένα από τα τουλάχιστον 80 αυτοάνοσα νοσήματα (AARDA, 2016) που εντοπίζονται στους ανθρώπους.

Η διατροφική της αντιμετώπιση βασίζεται στη λογική της ρύθμισης των λειτουργιών του ανοσοποιητικού αλλά και στην προστασία του θυρεοειδούς αδένα.

Ας δούμε λοιπόν τις αναλυτικές διατροφικές πληροφορίες που έχουμε και σχετίζονται με το θέμα αυτό.

Περιγραφή θυρεοειδίτιδας Graves

Η νόσος Graves (Γκρέιβς) αποτελεί την πιο συχνή μορφή θυρεοτοξίκωσης και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, πιο συχνά στις γυναίκες. Πήρε την ονομασία της προς τιμήν του Robert Graves, ο οποίος παρείχε μία από τις πρώτες λεπτομερείς περιγραφές αυτής της διαταραχής στις αρχές του 19ου αιώνα.

Στη νόσο Graves, τα Β λεμφοκύτταρα συνθέτουν ανοσοσφαιρίνες που συνδέονται στον υποδοχέα της TSH στον θυρεοειδή. Ως αποτέλεσμα, όμως, δεν ρυθμίζεται η παραγωγή των ανοσοσφαιρινών με τρόπο ανάλογο με αυτόν της έκκρισης της TSH από την υπόφυση. Συνέπεια του φαινομένου αυτού είναι η παγίδευση ιωδίου από τον θυρεοειδή και η αυξημένη σύνθεση τόσο της Τ4 όσο και της Τ3. Διογκόνεται δε και το μέγεθος του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται βρογχοκήλη.

Συμπτώματα

Οι κλινικές εκδηλώσεις της θυρεοειδίτιδας Graves περιλαμβάνουν τη συμμετρική διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα, η οποία είναι συχνά ψηλαφητή κατά την κλινική εξέταση. Εκτός από τη διόγκωση και τη διαταραχή της λειτουργίας του θυρεοειδούς, μια μειονότητα ατόμων με νόσο Graves αναπτύσσουν μια ιδιόμορφη διηθητική ανωμαλία των εξοφθάλμιων μυών (εξοφθαλμισμός). Υψηλές τιμές αντι-θυρεοειδικών αυτοαντισώματων anti-Tg και anti-ΤΡΟ συναντώνται συνήθως τόσο στη νόσο Graves όσο και στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto, αλλά τα αντισώματα TSH-R Ab είναι ειδικά για τη νόσο Graves.

Διατροφή στην αντιμετώπιση της νόσου Graves

Σε γενικές γραμμές, οι βασικές διατροφικές κατευθύνσεις που προτείνονται στη νόσο Graves είναι παρόμοιες με αυτές που συστήνονται στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto.

Στη θυρεοειδίτιδα Graves διαταράσσεται η ισορροπία μεταξύ οξειδωτικών και αντιοξειδωτικών μηχανισμών, όχι μόνο στη φάση έξαρσης της ασθένειας, αλλά και στην κατάσταση του ευθυρεοειδισμού που προκύπτει από τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα. Σε ασθενείς με νόσο Graves έχει αποδειχτεί ότι τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα προωθούν την ανισορροπία μεταξύ της οξειδωτικής και της αντιοξειδωτικής κατάστασης.

Πολλές έρευνες έχουν υπογραμμίσει τη συσχέτιση της νόσου Graves με τη διαταραχή της αντιοξειδωτικής ικανότητας. Θετικές επιδράσεις του σεληνίου διαπιστώθηκαν στην ύφεση της νόσου σε αρκετές περιπτώσεις ασθενών. Επιπροσθέτως, καταδείχθηκε η συσχέτιση των επιπέδων σεληνίου και του TSH-υποδοχέα, όπου ήταν θετική στις περιπτώσεις υποτροπιάζουσας νόσου, ενώ ήταν αρνητική στις περιπτώσεις ύφεσης της νόσου. Επισημάνθηκε ότι η παρέμβαση με σελήνιο μπορεί πράγματι να λειτουργήσει ευεργετικά στις αυτοάνοσες διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα (Nacamulli et al. 2013).

Τι περιμένουμε από τη μελλοντική έρευνα

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Κροατία, όπου τα επίπεδα σεληνίου του πληθυσμού είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη, αξιολόγησε τα αποτελέσματα της χορήγησης συμπληρώματος με έναν συνδυασμό αντιοξειδωτικών –όπως βιταμίνες C και Ε, β-καροτένιο– και σεληνίου.

Συγκεκριμένα, μελετήθηκαν η δραστηριότητα της υπεροξειδικής δισμουτάσης, οι συγκεντρώσεις χαλκού και ψευδαργύρου και η συνολική αντιοξειδωτική ισορροπία στα ερυθροκύτταρα ασθενών με νόσο Graves που έκαναν θεραπεία με μεθυμαζόλη. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ασθενείς που λάμβαναν το συγκεκριμένο συμπλήρωμα σε συνδυασμό με τη θεραπεία με μεθυμαζόλη παρουσίασαν ευθυρεοειδισμό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με εκείνους που έκαναν θεραπεία μόνο με μεθυμαζόλη.

Σε άλλη έρευνα που διεξήχθη στη Δανία, οι ασθενείς που πρόσφατα διαγνώστηκαν με Hashimoto και Graves παρουσίασαν χαμηλότερα επίπεδα σεληνίου σε σχέση με τα άτομα που τυχαία εξετάστηκαν και συμμετείχαν στην έρευνα.

Σε μία ακόμα εργασία, η λήψη σεληνίου για μικρό χρονικό διάστημα ήταν καλά ανεκτή. Δεν παρουσιάστηκαν σοβαρές παρενέργειες, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις ασθενών που διαμαρτυρήθηκαν για γαστρικές διαταραχές.

Συμπερασματικά, η πλειονότητα των ερευνών δείχνουν ότι η χορήγηση σεληνίου τροποποιεί και ελέγχει τη θυρεοειδική αυτοανοσία και στην περίπτωση της νόσου Graves. Είναι φανερό πως η επίτευξη και η διατήρηση των ιδανικών επιπέδων σεληνίου («σεληνιόσταση») είναι καθοριστική για τον έλεγχο και την αντιμετώπιση της νόσου (Duntas 2015).

Παραπομπές

  • Duntas, L.H. (2015). “The role of iodine and selenium in autoimmune thyroiditis”. Horm Metab Res 47 (10): 721-726.
  • Nacamulli, D., Petricca, D. & Mian, C. (2013). “Selenium and autoimmune thyroiditis”. J Endocrinol Invest 36 (10): 8-14.

Περισσότερες πληροφορίες τόσο για την διατροφική ρύθμιση του ανοσοποιητικού, όσο και για την αντιμετώπιση διαφόρων διάφορων αυτοάνοσων παθήσεων μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο «Αυτοάνοσα, Ανοσοποιητικό & Διατροφή»:

.

Αυτοάνοσα, ανοσοποιητικό και διατροφή | Δρ. Δημήτρης Γρηγοράκης.

 
 
 
 
 

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ Η 2η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ!

Μάθετε περισσότερα...

Συνεχείς επιστημονικές ανακαλύψεις επιβεβαιώνουν ότι ορισμένες θρεπτικές ουσίες μπορούν να συμβάλουν, ίσως και καλύτερα από τη φαρμακευτική αγωγή, στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων διαταραχών!

Υπολογίζεται σήμερα ότι 1 στους 10 ενήλικες Έλληνες εμφανίζει κάποια αυτοάνοση διαταραχή. Τα νοσήματα με σημείο αναφοράς το ανοσοποιητικό όπως είναι οι Θυρεοειδίτιδες, σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ψωρίαση, νόσος Crohn, έκζεμα, λεύκη, κοιλιοκάκη κλπ. παρουσιάζουν σημαντική έξαρση τα τελευταία χρόνια στον ελληνικό πληθυσμό.

Ταυτόχρονα, αυξανόμενες επιστημονικές πληροφορίες τονίζουν τη διατροφοεξαρτώμενη φύση των αυτοάνοσων και τη σημασία των διατροφικών συστατικών στην προστασία του ανοσοποιητικού συστήματος. Διατροφικές ανακαλύψεις επιβεβαιώνουν ότι ορισμένες θρεπτικές ουσίες μπορούν να συμβάλουν, ίσως και καλύτερα από τη φαρμακευτική αγωγή, στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων παθήσεων.

Το βιβλίο 'Αυτοάνοσα, ανοσοποιητικό και διατροφή', μάς μυεί εμπεριστατωμένα στην έννοια της «ανοσοπροστατευτικής» διατροφής.

Στο πρώτο του μέρος περιγράφει τις βασικές αρχές της διατροφικής προστασίας του ανοσοποιητικού. Προτείνοντας μια κατεξοχήν διατροφοκεντρική αντίληψη, συστήνει στρατηγικές αντιμετώπισης του εμπλεκόμενου καταστροφικού τρίπτυχου: ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΜΕΝΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ – ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣ – ΦΛΕΓΜΟΝΗ. Επιπλέον, απαντά σε ερωτήματα σχετικά με την κληρονομική φύση των αυτοάνοσων, τις αλήθειες και τους μύθους που διέπουν τη διαχείρισή τους, τις αναγκαίες εξετάσεις, τα συμπληρώματα διατροφής κ.ά.

Στο δεύτερο μέρος ασχολείται αναλυτικά με τη διατροφική φροντίδα των 21 πιο διαδεδομένων (και συνοπτικά έτερων 21 πιο σπάνιων) αυτοάνοσων διαταραχών. Συγκεκριμένα, αναλύονται εκτενώς αναφορικά με τη διατροφική τους διαχείριση τα παρακάτω νοσήματα:

  1. Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1
  2. Νόσος του Crohn
  3. Ελκώδης κολίτιδα
  4. Κοιλιοκάκη
  5. Ρευματοειδής αρθρίτιδα
  6. Αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία
  7. Αυτοάνοση ατροφική γαστρίτιδα
  8. Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
  9. Νόσος Graves
  10. Ινομυαλγία
  11. Λεύκη
  12. Μυασθένεια Gravis
  13. Ρευματική πολυαλγία
  14. Σκληρόδερμα
  15. Σύνδρομο Sjögren
  16. Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
  17. Ψωρίαση
  18. Σκλήρυνση κατά πλάκας
  19. Έκζεμα ή ατοπική δερματίτιδα
  20. Αλλεργικό άσθμα
  21. Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα ή Σύνδρομο Bechterew ή νόσος Marie Strumpell

Επιπλέον, αναφέρονται και άλλες λιγότερο συχνές αυτοάνοσες παθήσεις, για τις οποίες οι έως σήμερα διαθέσιμες πληροφορίες είναι περιορισμένες. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι: αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση (ALS), αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, αυτοάνοση δερματίτιδα, αυτοάνοση νευροπάθεια, αυτοάνοση ηπατίτιδα, αυτοάνοση θρομβοκυτταροπενία, αυτοάνοση νόσος των επινεφριδίων, αυτοάνοση ωοθηκίτιδα και ορχίτιδα, γυροειδής αλωπεκία (Alopecia areata), δερματοπολυμυοσίτιδα, ερπητοειδής δερματίτιδα, θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα (TTP), κοκκιωματώδης αγγειίτιδα Wegener, κροταφική αρτηρίτιδα, μυϊκή δυστροφία, μυοσίτιδα, νόσος του Behçet, πρωτοπαθής χολική κίρρωση, αυτοάνοση μυοκαρδιοπάθεια και το σύνδρομο Guillain-Barré.

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος μέσα από την εκπομπή του "Στην υγειά μας ρε παιδια" στον ΣΚΑΪ, προτείνει το βιβλίο του Δρ. Δημήτρη Γρηγοράκη: "Αυτοάνοσα, Ανοσοποιητικό και Διατροφή", Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

...και η Ελένη Φιλίνη προτείνει το βιβλίο "Αυτοάνοσα, Ανοσοποιητικό και Διατροφή".

Δείτε το βίντεο-παρουσίαση του βιβλίου

Ο έγκριτος κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Δρ. Δημήτρης Γρηγοράκης παρουσιάζει ένα μοναδικό σύγγραμμα για τα ελληνικά δεδομένα, προσφέροντας στους ενδιαφερόμενους έναν απόλυτο οδηγό πρόληψης και αντιμετώπισης των αυτοάνοσων διαταραχών. Το βιβλίο προλογίζει ο Καθηγητής Χαροκοπείου Πανεπιστημίου κ. Λάμπρος Συντώσης.

ISBN: 978-618-02-0762-0  ● Διαστάσεις: 14 Χ 20,5 ● Σελίδες: 400 ● Τιμή: 28,00 €

Διαβάστε τις κριτικές για το βιβλίο 'Αυτοάνοσα, Ανοσοποιητικό και διατροφή' ΕΔΩ!

Μπείτε στο επίσημο κατάστημα eshop του Logodiatrofis.gr και βρείτε όλα τα βιβλία των Επιστημονικών Εκδόσεων ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ!

Βιβλία Διατροφής και Υγείας, με ποικίλη θεματολογία για τον άντρα, τη γυναίκα, το παιδί, καθώς και βιβλία για δίαιτα, σωστή διατροφή, αλλά και βιβλία με υγιεινές συνταγές.

Αποκτήστε τα βιβλία στο eshop.logodiatrofis.gr με πλούσια ΔΩΡΑ σε κάθε σας παραγγελία!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ